بررسی آگاهی، نگرش و انتظار از ازدواج در کارکنان مجرد پلیس تهران

مقدمه: آگاهی، نگرش و انتظار به ازدواج ازمکانیسم‌های کلیدی برای پیش‌بینی و بررسی رفتار و روند واقعی در ازدواج می‌باشند. با توجه به اهمیت ازدواج در کشور ایران این مطالعه با هدف بررسی آگاهی، نگرش و انتظار از ازدواج در کارکنان مجرد پلیس تهران انجام پدیرفته است. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 366 نفر از کارکنان مجرد پلیس تهران در سال 1393 انجام پذیرفته است. در این مطالعه افراد با استفاده از نمونه‎گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای، انتخاب و به دو پرسشنامه فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه آگاهی، نگرش و انتظار از ازدواج که روایی و پایایی آن تأیید شده بود پاسخ دادند. در این مطالعه داده‌ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون تی مستقل، تحلیل واریانس با مقایسه چندگانه توکی و همبستگی پیرسون تحلیل گردیدند. یافته‌ها: این مطالعه شامل 366 نفر؛ 172 نفر (47درصد) زن و 194 نفر (53 درصد) مرد 162 نفر (44 درصد) کارکنان صفی و 204 نفر (56 درصد) ستادی با میانگین سنی 26 سال و میانگین سابقه کاری پنج سال بود. از بین متغیرهای موجود در مطالعه نوع فعالیت، میزان تحصیلات، درجه نظامی، نوع استخدامی، میزان درآمد ماهیانه، سن و سابقه کار بر انتظار از ازدواج همچنین درجه نظامی، میزان درآمد و سن ایده‌آل ازدواج بر نگرش ازدواج و نهایتاً درجه نظامی، میزان درآمد و سن ایده‌آل برای ازدواج بر آگاهی از ازدواج تأثیر گذار بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به آگاهی و نگرش نسبتاً پایین کارکنان مجرد پلیس، لازم است رویکردهایی کاربردی جهت افزایش این دو حیطه و بهبود وضعیت معیشتی پیشنهاد می‌گردد.